از خاطرات طلبگی

برایم عجیب است که کسانی که اکنون از طرفداران فلسفه اند، از پانزده سال پیش که می شناسم، طرفدار فلسفه بوده اند و حال آن که از فلسفه چیزی نمی دانستند.

اما مخالفین کنونی که من میشناسم ، از ابتدا مخالفت نکرده اند. یک نمونه اش خود این جانب... از ابتدا توقف کرده بودم و کسانی که نظر بنده را در اوان جوانی درباره فلسفه میپرسیدند جواب میدادم که نمیدانم... و گاهی هم مجبور بودم با برخی نظرات فلسفی مخالفت کنم.

اما تلقی برخی از دوستان این بود که بنده از ابتدا مخالف فلسفه و وحدت  وجود بوده ام. و این تلقی اشتباه بود.

تا زمانی که جبرا عرفان کار کردم. شروع عرفان همراه شد با مخالفتم با فلسفه. چون حقیقت مقصود برایم روشن گردید.

دوستان فیلسوف بنده! باور کنید والله قسم که تلقی فلسفی و عرفانی شما درباره خدا و هستی اشتباه و غلط است و مانع شناخت مولا می گردد.

برای همین است که من جایز نمی دانم به کسی جز اهل بیت علیهم السلام امام گفته شود. ولی شما در این تسمیه ها تابع حسن روحانی شده اید... خخخخ

الله تبارک و تعالی ما راعاقبت به خیر گردان...